قدیم الاحسان

خوبیش همینه اصلا وگرنه که خیلی مسخره میشه! اصلا حوصله ی آدمی زاد سر میره. قبول نداری؟ البت بگم که قبول و رد شما توفیری نداره در صحت این حکمت مطلقه که ؛ 

وقتی زیادی سیستم میچینی. برای براورده کردن یه خواست پیچیده، که باس هم بکنی ها محضری خودش گفته باس بکنی اصلا راهش همینه ولی خودش میاد میگه خب تو بودی که میخواستی سیستمی و خیلی شیک و مجلسی به خواستت برسی اره؟ خب بیا فعلا با این سیستم ور برو تا بهت بگم . و شترق سیستم فِیلد میشود. و تو دست از پا دراز تر میری درگاهش که جای جز انجا نداری و پناهی جز آنجا نیست و میگی:" با مرام مگه خودت نگفتی اینجوری برو .خب رفتم دیگه . البت غمی نیست . یعنی غمی هست ها اما غمی نیست که غمی هست." نمدونم ملتفتین یا چی. بگذریم داری تیکه پارههای خسته و شکستت از شکست رو جمع و جور میکنی که زمین بازی رو ترک کنی که یهو میاد میگه کجا ؟ واستا کارت دارم !چی فک کردی؟ یکی دو دست باختی داری جمع میکنی میری؟ 

میگی خدایا دستت درست، خب چیزی نمونده که بریزم وسط!خب نشده دیگه . ببین "سبحانک "تو کارت درست بوده و هست و خواهد بود (البت تو زمان نداری اما برا ما زمان دارا اینجور میشه بیانش)من مشکل داشتم از اولش و همیشه و حالا و... که "انی کنت من الظالمین" م ...

هو میفرماد

 بیا اینم یه موقعیت دیگه یه امید دیگه که یادت نره .همه امید ها به من باس باشه. .اینم یه چیزی که حسابشو نمیکردی ، حساب که هیچی تو خوابتم نمیدیدی . بیا اینم یه رزق لایحتسب دیگه. یه بار دیگه واستا . 

وکیه که تو بهش بگی واستا و اون واینسته غیر از ظالین؟دِ مگه من ظالین ام که واینستم؟

شیرینی پیش بینی ناپذیر

رزق لایتحسب شیرینی خاصی دارد ... عین پیدا کردن پول در جیب لباسی که به کل فراموشش کرده ای آن هم روز های سخت آخر ماه... درست است من تقوایت را رعایت نکردم ... خودت گفتی این رزق مال سالکان مسیرت است و خاص. چه آنکه وابستگی به اسباب نمی آورد و الخ

و مـن یـتـق اللّه یـجـعـل له مـخـرجـا

و یـرزقـه مـن حـیـث لا یـحـتـسـب

...انگار نمی ترسیدم که از دست بدهمت ...اخر همیشه بودی

راستش وقتی دربرابرت جرئت به خرج می دادم و از تو غافل می شدم به این فکر نمی کردم که اگر رویت را از من بر گردانی و من در روزمره ملال انگیز سقوط کنم چه می شود؟!

چون بودنت مثل بودن آب ِ دربا بود برای ماهی ؛

ماهی چه عقلش میرسد آب چیست؟ نمیفهمد اگر نباشد نه تنها میمیرد که تلف میشود . می گندد

خلاصه پررو ام که چنین باز بعد آن ماجراها آمده ام و چنین هواهایی دارم من ِ ... را چه به رزق لایحتسب !اما ...خودت چنین مرا به فضل و رحمتت عادت دادی که با آن سابقه ی لطفت چیز دیگری از تو توقع ندارم و خوب میدانی چقدر ...تشنه ی رزق لایتحسب ام

با حساب و کتاب به هیچ عنوان جور در نمیاید اما

همین خوب است دیگر ...

اصلا همین ها

امیدوارم میکند به گشایشت ...

آخر همیشه همین موقع ها به دادم رسیده ای 

انگار اصلا سخت میکنی کار را تا یادت تو بیفتم حساب کتاب ها را بهم میزنی تا یادم بیاید تو به اسباب اسباب بودنشان را دادی واگر تو نخواهی سرکنگبین صفرا می افزاید و روغن بادام خشکی.

و البته از دست بنده جز حساب کتاب چه بر می آید ؟

هیچ! جز زاری به درگاهت!

و مـن یـتـوکـل عـلى اللّه فـهـو حـسـبـه ان اللّه بـالغ امـره قـد جعل اللّه لکل شى ء قدرا