کریم به از خاک سیاه بلند کردن اون به خاک سیاه نشسته هاست که کریمه !
و اینا فقط از کریم بر میاد...
والا
پ.ن :بعد من نگران چی ام این وسط دقیقا؟ با مولا به این کریمی؟
ما رو تو حساب کردیم پسر ِ بزرگِ علی@ . یادت نره از ما ...
تولدت مبارک بر ما ساکنانِ خاکِ سیاه.
کاش می شد الان حرم بودم ...
یه نفس حقی لازم دارم که دوباره زندم کنه ...
بعضی ها هنرمند و شاعر میشن
بعضیام به عشقشون میرســن
همه.چیز عادلانه تقسیم شده!
:)
آدم پاره ی تنش رو ابزار گروکشی و معامله نمی کنه!
:(
افغانستانی های عزیز برادر مایند برادر بفهمین اینو! این حرف های گفتنشم درست نیست آقای عراقچی!
عجب شبیه
آسمون ابری نیست
ولی ستاره ای هم دیده نمیشه
... یکی چراغا رو خاموش کنه
شاید یکیشون برامون چشمک زد!
قتل طلبه همدانی اتفاق تکان دهنده و تلخیست که کاملا به نهیلیسم بر میگردد. قاتل نمی دانسته دهانش را آسفالت می کنند؟ چرا!اما برای زندگی خودش اینقدر ارزش و لذت و معنا قائل نبوده است که به این راحتی آن را از دست ندهد! اصلا این نسل مدرنیته ی متاخر اگر اهل جنب و جوش و گاها هزینه دادن های بسیار اند نه اینکه معنا و هدف دارند و برای تحقق آن هدفی که از درونشان می جوشد می جنگند ! نه! نهیلیسم نیچه ای همه جا سایه افکنده به خصوص در عوام مردم (کسانی که به این موضوع فکر نمیکنند و بی معنایی زندگیشان ناخودآگاه است!) ...این اتفاقات و توانایی هزینه های زیاد دادن به این دلیل است که در زندگی بدون معنا و ارزش اند و تمام تواناییها و داراییشان ، هست و نیست شان را در برابر کوچک ترین چیزی که بتوانند برانگیزد شان و افقی اندکی گسترده تر از ملال هر روزه نشانشان بدهد هزینه می کنند. و صد البته مواد اولیه ی بسیار خوب برای تحقق هدف آن اقلیتی اند که فکر میکنند و گاه به عوام هدف ها و انگیزه هایی می دهند. نکته مهم این است که عوام آنقدر از وضعبت کنونی و ملالشان خسته اند که کوچک ترین تاملی در آن هدف و فانتزی یا آن محرکی که بر می انگیزد شان نمی کنند. تازه اگر هم تامل کنند معمولا شاخص های رنگ و رو رفته ای دارند که خود بهتر از هر کسی دیگر می دانندکه کم تر به کار ارزیابی زیست امروزشان می خورد چه اینکه شاخص ها نو نشدند.
اصلا همین است که هر عرفان دوزاریی بی پدر مادری میتواند سریع رشد کند هرچند بی منطق و سنت و پشتوانه تاریخی باشد. قبلا یک مسلک عرفانی برای آنکه بتواند فراگیر شود باید مهم ترین چالش هستی ؛یعنی تقابل واقعیت و حقیقت، تقابل ظاهر یا باطن را حل میکرد .اما عرفان های امروزی از حل این مسئله به لطف رسانه هایی که وجه چندانی از امر واقع و چالش های روزمره باقی نگذاشته اند و جایش را با تقویت فانتزی پر کرده اند معاف شده اند.. و البته این فانتزی رسانه ای هم خود نوعی از باطن گرایی و عرفان مدرن است.
