این یادداشت را حوالی محرم نوشتم در اینستاگرامم منتشر کردم . در باره کاری به نام کافه محرم.
"میشه چی کار کرد؟"
.
هر چیز که بخواهد بماند باید نیازی را برطرف کند و میزان مانایی آن چیز به عمق نیازی که برطرف می کند بستگی دارد. و مُحرم و عاشورا را رهیافتی برای حل عمیق ترین نیاز ها و پر کردن عمیق ترین خلا های انسان و جوامع انسانی یافته ایم .
گرچه گاهی در زرق و برق پوسته و قالب و سنت و فرهنگ توانایی های این این رهیافت تاریخی را گم میکنیم.و ظرفیت های عظیم این موهبت تاریخی را دست کم میگیریم. و وظیفه ی کسانی که قالب ها چشم هایشان را مسحور خویش نکرده اند این است که این رهیافت را در دل این سنت ها #مشخص کنند و اگر قالب سنت ها مانع هدف اصلی اند قالب های نویی متناسب با هدف اصلی و شرایط زمان بریزند.