...هم او م رهبر آمد*

من تو را بر شانه هایم می کشم

یا تو می خوانی به گیسویت مرا 

زخم ها زد راه بر جانم ولی

زخم عشق آورده تا کویت مرا

.

.

.

* گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد 

گفتا اگر "بدانی" هم اوت رهبر آید 

نقش خودآگاهی در جلو رفتن در طریق که به این خوبی  تو شعر حافظ جایگذاری شده رو کار ندارم 

فقط خواستم بگم راست گفت و حقا که از او جز راست نمی آید. صدق المحبوب !